Zagraniczne Życie w Bajkowym Świecie Wyobraźni

Jak to miło oderwać się od rzeczywistości i pofrunąć w lepsze światy. jak miło i przyjemnie żyć wyrafinowanym i stylowym życiem wielkomiejskiego hipstera, czytać (po angielsku) flipboarda, czy zite’a, wodzić paluszkiem po najnowszym ajpadzie, siorbać ze znawstwem late ze starbaksa i patrzeć z politowaniem na żałośnie niemodny tłum wschodnioeuropejskich wsiórów przewalających się nachalnie przez nieładne, polskie ulice, podczas gdy my naszymi zajebistymi myślami jesteśmy w niujorku, amsterdamie, barcelonie, siatel, sanfransisko, losandżeles albo chociaż w londynie.

tam zawsze jest osom. a tu!?

boże, co za wiocha! nie mają pojęcia, o czym był nowy sezon brejkingbed, nie znają hausofkards, oglądają to, co im puści polacka telewizja. jak w ogóle można mieć w domu telewizor. przecież to już żenada na całego. trzeba być na bieżąco, trzeba się orientować we trendach, zaglądać przez retinę na biznesinsajdera, maszabla i dewerdża. trzeba znać trzecią płytę edżoforendż, tak samo jak dwie poprzednie. trzeba mieć pojęcie, czym żyje świat, że tradycyjna telewizja to już prehistoria, że seriale ogląda się w strimingu, że papier umarł, że nowy ajfon ma to, a nowy neksus tamto, że spalinowe samochody są już pase, bo teraz modni ludzie w kaliforni jeżdżą teslami.

awogóle to u nas w tej bolandzie jest okropnie. po prostu nie-do-wytrzymania. wszystko tu jest do dupy w porównaniu z taką na przykład kalifornią. począwszy od pogody, poprzez staila, aż po klimat twórczy, ducha przedsiębiorczości, startapy i celebrytów. wszystko tam jest lepsze, bardziej ekscytujące i po angielsku.

u nas wszystko, dosłownie wszystko, na każdym kroku ssie pałkę po prostu!

dlatego duszą jesteśmy tam. w lepszym i dużo bardziej zajebistym świecie. do polackiego realu wracamy (ze wstrętem i poczuciem winy) tylko wtedy, kiedy jest to absolutnie niezbędne. najchętniej byśmy w ogóle o tym zapyziałym realu zapomnieli

i przenieśli się w całości

do naszego zagranicznego życia

w bajkowym świecie

wyobraźni.